Hutsuneak ditut gorputz osoan zehar, gruyère gazta bat banintz bezala.
Zuloz josia nago, tamaina eta forma guztietako zuloak.
Nire bitartean kirikatu daiteke, bestaldean zer dagoen ikusi nahi ez gero, ez naiz gardena, zuloak ditut, besterik ez.
Batzuetatik ikus daiteke, besteetatik haragia, ehunak, larrua, zainak.
Zulatuta egonda ere bizi naiz, hau baita nire izana, kraterrak ilargiaren lurzoruan, katastrofe naturalen biziraulea, istripu geografiko bat.
Hemen, present, zulatzen jarraitzeko prest, ausartzen bazarete,
nire mina zelaia zuena da.
